نوشته بلاگ

دو تا دانه توی خاک حاصلخيز بهاری کنار هم نشسته بودند .

دانه اولی گفت :

” من ميخواهم رشد کنم ! من ميخواهم ريشه هايم را هرچه عميق تر در دل خاک فرو کنم و شاخه هايم را از ميان پوسته زمين بالای سرم پخش کنم … من ميخواهم شکوفه های لطيف خودم را همانند بيرق های رنگين برافشانم و رسيدن بهار را نويد دهم … من ميخواهم گرمای آفتاب را روی صورت و لطافت شبنم صبحگاهی را روی گلبرگ هايم احساس کنم “

و بدين ترتيب دانه روئيد .

دانه دومی گفت :

” من می ترسم . اگر من ريشه هايم را به دل خاک سياه فرو کنم ، نمی دانم که در آن تاريکی با چه چيزهايی روبرو خواهم شد . اگر از ميان خاک سفت بالای سرم را نگاه کنم ، امکان دارد شاخه های لطيفم آسيب ببينند … چه خواهم کرد اگر شکوفه هايم باز شوند و پرنده ای قصد خوردن آن ها را کند ؟ تازه ، اگر قرار باشد شکوفه هايم به گل نشينند ، احتمال دارد بچه کوچکی مرا از ريشه بيرون بکشد . نه ، همان بهتر که منتظر بمانم تا فرصت بهتری نصيبم شود .

و بدين ترتيب دانه منتظر ماند .

تعــــــــهد شما هر روز سنجیده می شود…!
یک از شایعه ترین و گران ترین مشکلات،این تفـــــکر است که موفقیت، مختص عده ای نابغه ،برخی اشیاء جادویی و یا هر آن چیزی است که در تمـــــــلک ما نیست!
موفقیــــت عموما به ادامه دادن یا ندادن راه مربوط می شود. تصمیــــــم می گیرید که زبانی دیگر بیاموزید ،موسیقی یاد بگیرید ،مطالعه کنید و از نظر جسمی خود را آماده کنید. این کارها موفقعیت هستند یا شکست؟ پاسخ به این بستگی دارد که کلمه “تصمیم گرفتن” تا چه حد شهامت و پشتکار را در بر می گیرد.
تصمیمی که هیچ چیز نمی تواند آن را رد کند و نهری که هیــــــچ چیز نمی تواند آن را جدا کند. موفقیـــــــت است.

آنچه سرنوشت ما را تعیین میکند، شرایط زندگیمان نیست بلکه تصمیمهای ماست …
زندگی خوب مجموعه ای ست از تصمیمهای خوب