15
اردیبهشت

مطلب : خدا حافظ شماست..

خدا رحمت کنه مادربزرگم رو

عادت داشت موقع احوالپرسی می گفت:”خدا حافظ شما”. یه بار تو عالم خامی نوجوانی بهش گفتم: بی بی “خداحافظ شما” رو در پایان دیدار میگن نه آغاز دیدار. با لهجه شیرین یزدی اش بهم گفت: ننه من در تمام لحظات آرزو می کنم خدا عزیزانم رو در پناه خودش حفظ کنه ؛ ربطی به آغاز یا پایان دیدار نداره.

این روزها خیلی بیشتر یادش می کنم وقتی می بینم کم کم داره “خداحافظ”  حتی در پایان دیدار هامون هم از مکالماتمون حذف میشه. الان دیگه به جای خدانگهدار می گیم “فعلا”، “بای”، ” با اجازه تون” . اهمیت  این کلمات کوچک رو دست کم نگیرید، باورهامون رو سست می کنه ؛ اون قدر که حالا دیگه در پایان دیدارهامون به جای این که عزیزمون رو به خدا بسپاریم ، بهش میگیم ” مواظب خودت باش”.

از سری نوشته های همراه ارجمند خانم زهرا لاری