مطلب: زندگی یک معجزه است پس لبخند بزن..
انگار حتماً باید آسمان به زمین بیاید، باید اتفاق خاصی بیفتد. مثلاً معجزه ای رخ دهد که از زندگی لذت ببریم. گاهی آنقدر در روزمرگی غرق می شویم که فراموش مان می شود ساده ترین داشته های ما شاید آرزوی فرد دیگری باشد.
ما از باب میل نبودن غذا به جان مادرمان غر بزنیم و دیگری در حسرت صدا کردن نامش و شنیدن جواب.
صدای زنگ تلفن از خواب بعد از ظهر بیدار مان کند و ما از بد خواب شدن بنالیم و دیگری تشنه ی شنیدن صدای آشنا از پشت گوشی تلفن است.
همیشه شاکی هستیم انگار…
از گرما می نالیم. از سرما فرار می کنیم. در جمع، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم. تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی مان را گردن غروب جمعه می اندازیم.
شاید بهتر باشد گاهی فکر کنیم تمام زندگی مان معجزه است. همین که می خوابیم، بیدار می شویم، نفس می کشیم. همین که خورشید طلوع می کند، مهتاب می تابد، باران بی منت می بارد و هنوز می شود کسی را دوست داشت.
تمام این ها بهانه ی ساده ای است برای یک لبخند.
اگر بتوانی بخندی،آموخته ای که چگونه نیایش کنی
لبخندبزن: وقتی با خانواده ات دور هم جمع شده اید..
خیلی ها هستند آرزوی داشتن خانواده را دارند…!
لبخند بزن: وقتی داری سرکارت میروی..
خیلی ها هستند دربدر بدنبال کار و شغل هستند.
لبخندبزن: چون تو صحیح و سالم هستی..
خیلی ها هستند دارند بخاطر بازگشت سلامتی شان میلیونها خرج میکنند.
لبخند بزن: چون تو زنده ای و روزی داده میشوی و هنوز فرصت برای جبران مافات داری…
مرده هایی هستند آرزوی بازگشت به زندگی رادارند تا عمل صالحی انجام بدهند..اما هیهات!
لبخندبزن: چون تو “خدا” را داری و او را می پرستی و از او طلب کمک میکنی…
کسانی هستند که برای گاو سجده میکنند.
لبخند بزن: چون “تو” خودت هستی..
و خیلی ها آرزو دارند که چون “تو” باشند.
:لبخندبزن..و همیشه لبخند بر لبانت داشته باش و خدا را شاکر باش و قناعت پیشه کن و بر تقدیر و مقدرات راضی و تسلیم باش..
و همیشه فرهنگ لبخند را در محیط زندگی خودت منتشرکن.
0 دیدگاه