نوشته بلاگ

مطلب : ما بافته ی عشقیم

قالی ابریشمینی هستم که یگانه هنرمند آفرینش در کارگاه خلقت از تار عقل و پود احساس با نقشی منحصر به فرد مرا بافت و نام خود را در تک تک گره هایم حک کرد.   گاهی بر رویش گرد اندوه می نشیند و باید با جاروی دعا غبار از آن بزدایم.

اما وقتی جوهر گناه از دستم می افتد و  بر قالی وجودم می ریزد،  اثرش با هیچ توبه شوینده ای از روحم پاک نمی شود. بدتر از همه این که کم کم به لکه های جوهر جامانده بر قالی جانم عادت می کنم…. افسوس که قدر این اثر بدیع را نمیدانم.!

از سری نوشته های همراه ارجمند خانم زهرا لاری