مطلب: معنای زندگی از نگاه عرفانی

اردیبهشت

مطلب: معنای زندگی از نگاه عرفانی

نخستين گام براي رسيدن به آگاهي توجه كافي به كردار ، گفتار و پندار است .

زماني كه تا به اين حد از احوال جسم ذهن و زندگي خود با خبر شديم آنگاه معجزات رخ مي دهند .

در نگاه مولانا و عارفاني نظير او زندگي ، تلاش ها و روياهاي انسان سراسر طنز است چرا كه انسان نا آگاهانه همواره به جست و جوي چيزي است كه پيشاپيش در وجودش نهفته است اما اين نكته را درست زماني مي فهمد كه به حقيقت مي رسد! نه پيش از آن .

مشهور است كه “بودا” درست در نخستين شب ازدواجش در حالي كه هنوز آفتاب اولين صبح زندگي مشتركش طلوع نكرده بود قصر پدر را در جست و جوي حقيقت ترك مي كند .

اين سفر ساليان سال به درازا مي كشد و زماني كه به خانه باز مي گردد فرزندش سيزده ساله است .

هنگامي كه همسرش بعد از اين همه انتظار چشم در چشمان ” بودا” مي دوزد آشكارا حس مي كند كه او به حقيقتی بزرگ دست يافته است : حقيقتي عميق و متعالي .

بودا كه از اين انتظار طولاني همسرش شگفت زده شده بود از او می پرسد چرا به دنبال زندگي خود نرفته اي !؟

همسرش مي گويد :

من نيز در طي اين سال ها همانند تو سوالي در ذهن داشتم و به دنبال پاسخش مي گشتم .

مي دانستم كه تو بالاخره باز مي گردي و البته با دستاني پر. دوست داشتم جواب سوالم را از زبان تو بشنوم .

از زبان كسي كه حقيقت را با تمام وجودش لمس كرده باشد .

مي خواستم بپرسم آيا آن چه را كه دنبالش بودي در همين جا و در كنار خانواده ات يافت نمي شد ؟

و بودا مي گويد : “حق با توست “.

اما من پس از سيزده سال تلاش و تكاپو اين نكته را فهميدم كه جز بيكران درون انسان نه جايي براي رفتن هست و نه چيزي براي جستن .

حقيقت بي هيچ پوششي كاملا عريان و آشكار در كنار ماست .

آنقدر نزديك كه حتي كلمه نزديك هم نمي تواند واژه درستي باشد چرا كه حتي در نزديكي هم نوعي فاصله وجود دارد .

ما براي ديدن حقيقت تنها به قلبي حساس و چشماني تيزبين نياز داريم .

تمامي كوشش مولانا در حكايت هاي رنگارنگ مثنوي اعطاي چنين چشم و چنين قلبي به ماست .

او مي گويد : معجزات همواره در كنار شما هستند و در هر لحظه از زندگي تان رخ مي دهند فقط كافي است نگاه شان كنيد .

او می گويد :

به چيزي اضافه تر از ديدن نيازي نيست . لازم نيست تا به جايي برويد براي عارف شدن . و براي دست يابي به حقيقت نيازي نيست كاري بكنيد بلكه در هر نقطه از زمين و در هر جايي كه هستيد به همين اندازه كه با چشماني كاملا باز شاهد زندگي و بازي هاي رنگارنگ آن باشيدكافي است .

اين موضوع در ارتباط با گوش دادن هم صدق مي كند . تمامي راز مراقبه در همين دو نكته خلاصه شده است :

” شاهد بودن و گوش دادن “