نوشته بلاگ

یادداشت هفتگی هاشم راعی مشاور و مدرس مدیریت

---

روزهای آغازین شروع به فعالیت دولت تدبیر و امید را شاهد هستیم..

دولتی که صرف نظر از هر نتیجه ای، حداقل در همین مدت کوتاه توانسته با ادبیات پخته و سنجیده دولت مردان خود، آشتی نسبی را بین قوه مجریه و افراد صاحب نظر در دنبال کردن اخبار کابینه برقرار نماید. از آنجا که بزرگان گفته اند شخصیت هر فرد در پس زبانش نهفته و از کوزه همان برون تراود که در اوست، میتوان به عملکرد کابینه دکتر روحانی امیدوار بود. گرچه این روزها عده ای سعی دارند تا با مطرح کردن برخی خواسته های غیر منطقی از رییس جمهور و همکاران ایشان جامعه را دچار یکسری توقعات نابه هنجار کرده و از این راه فشار بیشتری را به ایشان وارد نمایند. آنهم در شرایطی که به استناد شرایط مشهود و ملموس،پذیرفتن هرگونه مسوولیتی در این ایام، آنهم در سطح کلان مدیریت کشور،عشق به وطن می طلبد نه مطالبه قدرت و مکنت.

بی شک عبور از این طوفان کاریست بس دشوار و جز به مدد همراهی همه آحاد جامعه ممکن نخواهد بود.شاید این مشکل فرهنگی همه ما ایرانیهاست که همیشه سعی داریم از همه کس و همه چیز غیر از خودمان متوقع بوده و همواره در پی یافتن منجی باشیم! اما باید توجه داشت که نه دکتر روحانی و نه هیچ کس دیگری نمیتواند به تنهایی معجزه کرده و جبران همه کاستی ها و نواقص موجود باشد.

عملکرد یک کشور برایند تلاش همه افراد آن است و نه یک گروه خاص. گرچه نقش و جایگاه مدیر ارشد اجرایی یک کشور و نوع تصمیماتی که میگیرد بسیار حائز اهمیت و در خور توجه است. تک تک ما باید به این بینش برسیم که هر کدام از ما میتواند صرف نظر از هر شغل و جایگاهی با بهتر انجام دادن کار و مسوولیت خود در جامعه، در بهتر کردن اوضاع نقش داشته و وضعیت را بهبود بخشد. باید از خودمان شروع کنیم و توهم دشمن جایی بیرون از منست را کنار بگذاریم..

باید باور داشته باشیم که ما با هم میتوانیم بهترین را بسازیم و این مهم تنها با احترام به ارزشهای فردی صرف نظر از قومیت و نژاد و مذهب و .. ممکن خواهد بود. به جای تاکید بر ارزشهای فردی که ممکن است منجر به واگرایی شود باید بر روی ویژگیها تاکید ورزید چرا که ویژگیها بر توانمندی هر فرد بصورت عملیاتی در هر شغل و حرفه و زمینه ای بدون داشتن تعصب منفی و کور کورانه ،تاکید دارد. در انتشار خوبیها در پندار،گفتار و کردار پیش قدم شویم و هدفمان آبادانی وکسب مرتبه ای بسیار بالاتر برای کشور عزیزمان ایران باشد.برخورد مصلحت آمیز و فردی را کنار گذاشته و برای خلق تصویری بهتر از خود و جامعه خودمان در سطح بین المللی تلاش نماییم. غرور ملی را از مرحله حرف و توهم به عمل درآورده،به گونه ای تلاش کنیم تا آیندگان بر ما ببالند همانطور که ما به پیشینیان 2500 سال قبل خود می بالیم و دریغ که به این حد خود خشنودیم.

و بدانیم که اگر برای همسایه خود نور آرزو کنیم بی شک حوالی خودمان نیز روشن تر خواهد شد. و برای ارتقاء سطح فکری و فرهنگی جامعه خود تلاش کرده و در انتشار آنچه که خوبیست و ردی از عشق در آن است، آخرین نفر نباشیم و باور کنیم که:

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست

هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته به جاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد..

به امید روزی که هر ایرانی در صدد شکافت هسته ی درون خود و کشف نور و انرژی خداوندی در قلب خود بر آید و در یابد که:

ای نسخه ی نامه ی الهی که تویی

ای آیینه ی جمال شاهی که تویی

بیرون ز تو نیست آنچه در عالم هست

از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی