تصور کنید برای حل یک مشکل به یک مانع رسیده اید و دیگر فکرتان به جایی نمی رسد.
اما نباید نا امید شد.
چون این مانع در برابر قد دانش، تجربه، هوشمندی و اطلاعات شماست.
شما هنوز از کلید جادوئی شتاب دهنده استفاده نکرده اید و فقط به توانمندی های خودتان اتکا نموده اید.
هنوز می توانید بسیاری از آموزه ها را از دل کتاب های ارزشمند، گفتگوهای سازنده و ایجاد ارتباطات اثر بخش جدید و شرکت در آموزش های کاربردی و تجربی بدست آورید و اصطلاحا به قد خود بیفزایید و خودتان را بالا تر بکشید.
آنقدر بالاتر که بتوانید به راحتی از پس مسئله و مشکل پیش رویتان برآیید.
خبر خوب اینست که مسئله و مشکل رشد نمی کند. اما ما چرا.
شاید بگویید احساس میکنم مسئله ای که مدتها برایم لاینحل بوده، بزرگ تر شده و بالاتر رفته.
متاسفانه اینطور نیست و این فقط نشان دهنده ی کوتاه تر شدن قد شماست.
اعتماد به نفستان را نسبت به قبل بیشتر از دست داده اید و کوتاه تر شده اید چون در زمان مناسب و بر حسب مقتضیات با مسئله رو به رو نشدید.
یادگیری دانش و تبدیل آن به مهارت، کلید جادویی حل بسیاری از مسائل و مشکلات پیش روی شماست و این مهم تنها از طریق کنار گذاشتن غرور و تعصب ممکن خواهد بود.
غرور و تعصب مانع یادگیریست و تا زمانی که چشم بند تعصب بر چشم و چوب پنبه غرور درگوشهایمان باشد هیچ چیزی یاد نخواهیم گرفت.
اگر سازمان و جامعه ای میخواهد یادگیرنده باشد ابتدا باید فکری به حال این دو معزل نماید آنهم از طریق ارتقاء و بهبود شاخص های فرهنگی خود.
در روش های سنتی استاد و شاگردی کوچه بازاری اگر کسی برای شاگردی به حجره فلان استاد کار می رفت تا مدتها کارش فقط رُفت و روب بود و پادویی!
چون روش سنتی، آگاهانه و یا تقلیدی دریافته بود که تا فرد غرورش با انجام کارهای دون مایه شکسته نشود چیزی یاد نخواهد گرفت!
این اصل کلیدی را مقایسه کنید با شرایطی که ما میزبان نسلی هستیم که بیش از هر چیز توهم دانایی دارد. دانشگاه و سیستم آموزشی معیوب با دادن مدارک متعدد تا توانسته این توهم و غرور را در شخص نهادینه کرده است. این مدارک در بهترین حالت فقط ادعایی بر دانستن هستند و نه توانستن! چون هنوز در کارزار عمل و اجرا عملکرد واقعی فرد آزموده نشده.
امیدوارم هر کدام از ما به عنوان یک فرد و سلول بنیادی پیشرفت و توسعه، همواره سعی در کنار گذاشتن تعصب و غرور خود داشته باشیم و همواره یادگیری سرلوحه ی تمام اموراتمان باشد.
فراموش نکنیم مادامی که نتوانیم از پس مسائل و مشکلاتمان به راحتی برآییم نیازمند یادگیری هستیم.
0 دیدگاه