آدمها برای رسیدن به اهدافشان معمولاً از دو نوع استراتژی تبعیت میکنند.
دسته اول به روی هدف تمرکز میکنند و به آن تعصب دارند و دسته دوم به روی روش رسیدن به هدف!
احتمال دستیابی به اهداف برای دسته اول بسیار محتمل تر است چون رسیدن به اهداف بدون انعطاف پذیری در مسیر حرکت، ابزارها و وسیله ی حرکت،غیر ممکن خواهد بود.
به این مثال توجه کنید؛
قرار است برای شرکت در یک رویداد نمایشگاهی به شهر دیگری سفر کنید.
از مدتها قبل تدارک سفر و اینکه در آن چند روز قرار است با چه افرادی ملاقات داشته باشید را مرور و برنامه ریزی می کنید.
همه چیز باید به گونه ای پیش برود که شما ازین سفر کاری دست پر برگردید چون برای ادامه کار شرکتتان بسیار مهم و ضروریست.
باید بتوانید در این سفر فرصتهای ارتباطی متعددی را شناسایی کنید و محصول یا خدماتتان را به درستی به بازارهای جدید معرفی کنید چون نقدینگی شرکت افت چشم گیری داشته و برای برون رفت از این بحران باید بتوانید مشتریان جدیدی را پیدا نمایید.
کدامیک از موارد ذکر شده بالا هدف اصلی شرکت شماست و کدام موارد استراتژی دست یابی به آن؟!
هدف اصلی تامین نقدینگی و فروش محصولات و خدمات است تا شرکت بتواند به حیات خودش ادامه دهد.
مطمئنا اگر بنا به هر دلیلی شما نتوانید در این رویداد شرکت کنید به دنبال راه های دیگری خواهید بود.
اما جالب است بدانید در برخی شرکتهای دولتی حضور در یک رویداد و نمایشگاه خارجی و سفر به فلان شهر تبدیل می شود به هدف اصلی برخی از مدیران!
آنقدر به روی آن تعصب دارند که فراموش می کنند اصلا این سفر قرار است چه سودی برای شرکت و سازمانشان داشته باشد.
مدیریت بر مبنای هدف، هدفش همین است.
باید تمام اقدامات یک جامعه، سازمان و شرکت و بطور کلی سیستم، بر مبنای هدف و رسالت وجودی آن تعریف و پیاده سازی شود و هر چیزی غیر از آن، اتلاف منابع را به دنبال خواهد داشت.
داشتن استراتژی داینامیک و راهکارهای جایگزین در رسیدن به هدف بسیار مهم است. کاسپارف، آناند و هر شطرنج باز حرفه ای، هدفش بردن در بازیست و استراتژی و سبک های مختلف را بکار میگیرد تا نهایتا به هدفش برسد.
کسی که برای برنده شدن فقط یک روش را بلد است مجبور است به آن تعصب هم به خرج دهد اما هر چه روشهای متنوع تری را بیاموزیم امکان استفاده از بهترین گزینه برایمان میسر تر و دستیابی به اهداف نیز محتمل تر خواهد بود.
0 دیدگاه