ملتی که تاریخ خود را نداند و از آن درس نگیرد، محکوم به تَکرار و تَکرار آن خواهد بود. شاید بهتر است بگوییم ملتی که تاریخ معاصر خود را نداند.
نه آن تاریخی که تاریخ نویسان مواجب بگیر برایمان نوشته اند که همان تاریخی که خودمان شاهدش بودیم و هستیم و برخی صفحاتش را با جوهر انگشتهایمان رنگی کردیم!
تاریخی که صفحات بعدیش را با دزدی و چپاول و اختلاس برایمان مزین کردند.
تاریخی که بجای الگو شدن برای دیگران درس عبرت شدیم که هر وقت رهبران کشورهای همسایه بخواهند به مردمانشان آینه ی عبرتی نشان دهند انگشت اشاره شان به سمت صفحات تاریخ معاصر ما و حال و روزمان نشانه می رود! تاریخی که هر امام زاده قلکی شد برای یک آقا زاده!
تاریخی که در آن هزاران استخوان در زخم مردمانش قرار داده اند تا همیشه چشم به مرهم و ضماد انتظار بمانیم.
تاریخی که در دکان دین، دنیایمان را ارزان میخرند و آخرت را گران به ما می فروشند. کاش از همین تاریخ معاصر درس بگیریم.
تاریخ پیشینیان پیش کشمان. کاش دیگر با یک تَکرار بازیچه و مسحور کلاه شعبده بازی سیاست نشویم چه رنگ کلاه سبز باشد چه بنفش چه سیاه، که آزموده را بارها آزمودن خطاست.
روز و روزگارتان نابِ ناب
هاشم راعی /مشاور و مدرس مدیریت و طراح دوره Mini MBA ۱۰x۱۰
0 دیدگاه