از میان صفات متعدد رهبران، صداقت برجسته ترین صفتی است که از آن به عنوان سرمایه و دارایی نامشهود یک رهبر یاد می شود. رهبران میبایست قدرت تاثیر گذاری به روی پیروان خود را داشته باشند و قدرت یک رهبر به میزان تاثیر گذاری وی به روی مخاطبانش است که معنا پیدا می‌کند. هرچه صداقت یک رهبر در گفتار و رفتارش بیشتر نمود پیدا کند، از قدرت تاثیر گذاری بیشتری برخوردار خواهد بود.
با نگاهی به زندگی رهبران تاثیر گذار در طول تاریخ چه در حوزه های اجتماعی و چه در حوزه های کسب و کار و امپراتوری های صنعتی در می یابیم آنهایی ماندگار شده اند و توانسته اند پیروان خود را توسعه دهند که رفتارشان توأم با صداقت بوده است.
رهبری بدون صداقت زمینه ساز دیکتاتوری و استبداد خواهد شد.
اینجاست که دسته ای از رهبران بنا بر مصلحت های موقتی به دومینوی دروغ تن می دهند تا برای خودشان و سیستمی که در آن نقش دارند اعتبار و آبرو کسب کنند. دیکتاتورها تظاهر به صداقت میکنند و همین تظاهر است که زمینه ساز تظاهرات آتی پیروانی که پی به عدم صداقت برده اند را فراهم می کند!
رهبران باید جلو دار و پرچم دار صداقت و شفافیت در سیستم تحت رهبریشان باشند. رهبران باید پاسخگو باشند. پاسخگویی به اعتماد پیروان!
ممکن است عده ای اینطور تصور کنند که خود یک رهبر ممکن است خوب باشد اما پیروانی که اطرافش را گرفته اند درست عمل نکنند و پایبندی به اخلاقیات نداشته باشند. در پاسخ به این افراد باید گفت که اولین روش برآورد توانمندی یک رهبر و فرمانروا اینست که ببینیم چه افرادی در اطرافش گرد هم آمده اند!
به عبارتی رهبر با مغناطیس خاص خودش افرادی که هم فرکانس خودش باشند را جذب می کند!
به تعبیری دیگر، رهبران یا از عملکرد ضعیف افراد تحت امر خود مطلعند و یا خیر!
اگر مطلعند و اقدام مناسبی انجام نمی دهند شریک جرمند و اگر مطلع نیستند که این نشانه ایست از عدم توانایی رهبر در کنترل سکان هدایت، بدترین عذر و بهانه است برای فرار از مسئولیت پاسخگویی و اینجاست که باز بنابر مصلحت آب را گل آلود می کند تا باز بتواند فرصت پنهان کاری نواقص و مشکلات را در نبود شفافیت داشته باشند!
رهبران یا از بانک صداقت وام و اعتبار می گیرند یا از بانک دروغ و پنهان کاری.
اولی هیچگاه بهره و سود نمیگیرد.
فقط تضمین می خواهد که این وام در راه درست صرف شود.
روش شناسایی آن هم از طریق میزان اثر بخشی سیستم تحت رهبری است.
یعنی اینکه یک رهبر از طریق توسعه و رفاه سیستم تحت رهبریش چقدر توانسته موفق عمل کند.اثربخشی بیشتر، اعتبار خوش نامی رهبر را نزد این بانک افزایش خواهد داد.
دومی خیلی آسان وام میدهد.
در ابتدا هم بهره چندانی نمیگیرد اما هر چه که می گذرد بهره و سود مرکب بصورت تصاعدی بالا می رود و رهبری که از بانک دروغ و پنهان کاری وام گرفته مجبور میشود برای حفظ آبرو و منافع مصلحتی بطور مداوم از این بانک وام دریافت کند و باز متحمل بهره های مرکب بیشتر و بیشتر شود.
اینجاست که بعد از مدتی رهبران گروه دوم دچار ورشکستگی اعتباری می شوند و اطرافشان از افراد دارای اعتبار و خوش نامی کاسته می شود چرا که افراد دارای اعتبار حاضر نمی شوند از اعتبار و صداقت خود برای این گروه از رهبران هزینه کنند. و از دست رفتن اعتبار یعنی پایان دوره نفوذ پذیری رهبر به توده هاست! اینجاست که انزوا به سراغ رهبرانی ازین دست می آید.
در دنیای تجارت و کسب و کار رهبران بزرگی چون ساکاشی تویودا، هنری فورد، جک ولش و بسیاری از آنهایی که امپراتوری های بزرگشان هنوز هم پابرجاست، خشت اول را بر مبنای صداقت زده اند.
صداقت و شفافیت با کارکنانشان و جامعه.
هنوز هم ارزشهای بنیادی شرکت تویوتا که توسط موسس آن در اولین سال تاسیس شرکت نوشته شده بدون هیچ تغییری بر تمام ارکان و فرایندهای عملیاتی شرکت تویوتا حکم فرماست.
می توان مسیر حرکت و توسعه یک جامعه و سازمان را به بستر یک رودخانه شبیه کرد.
یک رودخانه اگر شفاف و زلال باشد می توان عمق آن را به درستی سنجید و پی برد که آیا می توان در آن قایق انداخت یا نه!
هر چه میزان صداقت رهبران بیشتر باشد مسیر رودخانه پیشرفت و توسعه هم زلال تر خواهد بود و می توان عمق آن را دریافت و در آن قایق انداخت و زودتر به مقصد رسید.
این قایق همان سرمایه های انسانی، اقتصادی و فرهنگی است که تحت اختیار رهبران قرار دارد. اگر عمق رودخانه به دلیل عدم شفافیت و صداقت به درستی شناسایی نشود بارها قایق ها به آب انداخته می شوند و بعد از مدتی هم در هم می شکنند.
و این یعنی اتلاف منابع در اختیار یک رهبر که مهم ترین این منابع عمر و زمانیست که پیروان صرف وعده های یک رهبر کرده اند!
امیدوارم این یادداشت بتواند به بهبود عملکرد بسیاری از مدیران که رهبران آینده کسب و کارها و برندهای خوشنام آینده هستند کمک نماید.
0 دیدگاه