در طول تاریخ, دنیا پر بوده از بت هایی که روزگاری پرستیده می شدند و بت شکنانی که آن بتها را شکستند و بعد از مدتی خود بت شکنان تبدیل به بت شدند و این داستان همچنان ادامه دارد…
انگار صنعت بت و بت سازی ریشه در تاریخ تمدن بشری دارد.
از بت های بی جانی چون لات و منات و عزی گرفته تا انسانهایی که در زمان حیاتشان تمایل بسیاری به بت شدن و پرستیده شدن داشتند و دارند.
( آدمهای چاپلوس و متملق بهترین خدمت کنندگان به این گروه هستند چه در یک نظام اجتماعی و حکومتی و چه در یک سازمان و شرکت تحت مدیریت این قبیل افراد.)
می توان لیست کامل این گروه بت های متوهم را در زباله دان تاریخ یافت!
✨بت های نوع سوم ؛
گروه سومی از بت های انسانی هم هستند که در زمان حیاتشان تمایلی به بت شدن ندارند اما بعد از مرگشان از آنها بت ساخته می شود.
همیشه برایم این سوال مطرح بوده که آیا بزرگان دین و طریقت از درک این مهم که بعد از مرگشان توسط پیروان دروغین و فرصت طلب تبدیل به بت می شوند، عاجز و غافل بوده اند؟!
اگر جواب آری است که در کمال و بزرگیشان بایستی شک کرد !
شاید بتوان یکی از شروط به کمال رسیدن انسان را درک همین مهم بدانیم.
یعنی هر انسان آزاده ای باید در طول حیات چندین بار بت خودش را در برابر دیگران بشکند تا بعد از مرگش مورد سوء استفاده سودجویان این صنعت پر سود قرار نگیرد.
همین امر می تواند ملاکی برای سنجش حقانیت بسیاری از آدم هایی که در طول تاریخ تاثیر گذار بوده اند، باشد.
خصوصا آنهایی که در حوزه ایدئولوژی و مذهب آمدند و رفتند.
✨ویژگی بت سازها ؛ آدمهایی که در طول تاریخ از دیگران بت ساخته اند، در یک چیز مشترک بوده اند آنهم اینکه تا توانسته اند تمام نداشته ها و عقده هایشان را به پای بت مد نظر و افسانه ای شان نوشته اند!
✨در واقع هر بت نمادی از نداشته ها و توهمات و انتظارات پاس نشده سازندگانش است
گاه آنقدر در این زمینه افراط کرده اند که خودشان هم باورشان شده و فراموش کرده اند چیزی که ساختند محصول ذهنیات و توهمات خودشان بوده است.
بت سازی را اگر به منزله‌ی یک صنعت تلقی کنیم قطعا برای فعالین و سرمایه گذاران این صنعت منافع بیشماری وجود دارد، آنقدر که حاضرند شاخ هر منتقد نو ظهوری که بخواهد کار و بارشان را نقد کند را به هر قیمتی بشکنند.
یک فرد و یک جامعه توسعه یافته نه از کسی بت می سازد و نه اجازه می دهد از او بت بسازند.
✨تفاوت الگو بودن با بت بودن چیست؟
اما الگو بودن و شدن مفهوم دیگریست ..
✨الگوها مانند بت ها مقدس نیستند.
موقتی و گذرا بودن شرط وجودی الگوهاست تا زمانی که الگو و مدلی جدید بر اساس داشته ها و تکامل مدل قبلی به ظهور برسد.
در اینصورت ممکن است یک فرد و نظریه ای به عنوان یک الگو و مدل در یک دوره زمانی خاص مطرح شود اما پس از مدتی توسط سایر افراد کامل تر گردد و یا به کلی نقض شده و با احترام کنار گذاشته شود.
الگوها و مدل ها پله های مسیر کمال و تعالی هستند اما بت ها تاکید دارند که از آنها هیچ‌چیز بهتری وجود ندارد.
اینجاست که بت پرستان با تعصب شدید و خطرناکی به بت خود نگاه میکنند و هرکه را مزاحم و تبر به دوش ببینند به شکل های مختلف روانه ی آتش خشم و جهالت خود می کنند.
✨دنیای خوب و جامعه ی خوب جامعه ایست که الگوها و الگو سازی در آن نهادینه شده باشد و جایی برای بت و بت پرستی وجود نداشته باشد.
0 دیدگاه