نوشته بلاگ

ما امروزه خانه های بزرگتر ، اما خانواده های کوچکتر داریم ؛
مدارک تحصیلی بالاتر ، اما درک عمومی پائینتر؛آگاهی بیشتر ، اما قدرت تشخیص کمتر داریم؛بدون ملاحظه ایٌام را می گذرانیم ، خیلی کم می خندیم ;خیلی تند رانندگی می کنیم ، خیلی زود عصبانی می شویم ؛تا دیروقت بیدار می مانیم ، خیلی خسته از خواب بر می خیزیم.

خیلی کم مطالعه می کنیم ؛خیلی زیاد صحبت می کنیم ، به اندازه ی کافی دوست نداریم و خیلی زیاد دروغ می گوئیم ؛زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما زندگی کردن را نه ؛ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاهتر ؛ بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم ، بیشتر می خریم ، اما کمتر لذت می بریم ؛
ماه تا ماه رفته و برگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات عزیزی از یک سوی خیابان به آن سو برویم ؛فضای بیرون را فتح کرده ایم ، اما فضای درون را نه ؛
بیشتر برنامه میریزیم اما کمتر به انجام می رسانیم؛
عجله کردن را آموخته ایم و نه صبر کردن را ؛

پس:
در جستجوی دانش باشیم ، بیشتر بخوانیم و از زیبایی های طبیعت لذت ببریم ؛
از جام کریستال خود استفاده کنیم ، بهترین لباسها و چیزهای با ارزش دیگر را برای روز مبادا نگه نداریم و هر لحظه که دوست داریم از آنها استفاده کنیم.
عباراتی مانند “یکی از این روزها” و “روزی” را از فرهنگ لغت خود خارج کنیم.
وقت خود را به مسئله های کوچک اختصاص ندهیم.
بیائید به خانواده و دوستانمان بگوئیم که چقدر آنها را دوست داریم.
فراموش نکنیم هر روز ، هر ساعت و هر دقیقه ارزشمند است و ممکن است همان آخرین لحظه باشد..

 

دریافت جدیدترین مطالب سایت از طریق ایمیل:

لینک عضویت در خبر نامه