بعد از باخت تیم ملی فوتبال ایران مقابل تیم ملی ژاپن در خلال مسابقات جام ملت های آسیا، فضای مجازی و رسانه ها پر شد از تند بادهای انتقادی افرادی که عملکردشان باید گواه سکوت و خاموشی شان باشد تا اینکه بخواهد از کسی که صفحات زیادی دیکته نوشته غلط گیری کنند!
ما با کی روش صعود به جام جهانی بدون ذکر امن یجیب را تجربه کردیم و این دستاورد کمی نیست !!
اتفاقی هم نیست ..
کاش همین دو درس را خوب یاد بگیریم که اگر یاد بگیریم در بسیاری از زمینه ها امکان توسعه و پیشرفت خواهیم داشت .
می توانیم برای رویداد ها جشن بگیریم یا بغض کنیم اما مهمتر از آن تحلیل روندهاست.
با تحلیل روندهاست که می توان درس گرفت و آموخت.
در دنیای مدیریت و رهبری من یک شاخص دارم برای سنجش!
یک مدیر یا رهبر چه چیزی تحویل می گیرد و چه چیزی تحویل می دهد…
کی روش اگر دستمزد خوب گرفت فقط نیامد بخورد و برود ، چیزهای زیادی هم به همه ی ما یاد داد چه به بازیکنان داخل مستطیل سبز چه به تماشاچیان بیرون از آن.
اگر قدر نمی دانیم و حافظه مان صرفا معطوف به آخرین رویداد است این دیگر مشکل امثال کی روش ها نیست.
علت صدر دادن و صدرنشینی جواد خیابانی هاست که سکان و تریبون را در اختیار دارند.
کوتوله پروری در هر جامعه و سازمانی که نهادینه شود آدم های قد بلند دیر یا زود خواهند رفت .
در پایان ؛ آموزه های مدیریتی دنیای فوتبال را جدی بگیریم .
0 دیدگاه