مطلب : انجام مسئولیت های اجتماعی سازمان حلقه ی مفقوده ی برندسازی در صنایع غذایی
23
اردیبهشت
مطلب : انجام مسئولیت های اجتماعی سازمان حلقه ی مفقوده ی برندسازی در صنایع غذایی
انجام مسئولیت های اجتماعی سازمان حلقه ی مفقوده ی برندسازی در صنایع غذایی
یادداشت هفتگی هاشم راعی مشاور و مدرس مدیریت
انجام مسئولیت های اجتماعی سازمان یا همان CSR یکی از حلقه های مفقوده ی برند سازی در کشور ماست.
توجه به محیط زیست و ضرورت صیانت از آن امروزه به یکی از چالش های کلیدی جوامع و به تبع آن سازمان ها و شرکت های پیش رو در عرصه داخلی و بین المللی بدل گشته است.
حجم تولید ظروف بسته بندی، انواع بطری های پلاستیکی و … در صنایع غذایی، بیش از هر صنعت دیگری نوک پیکان توجه به محیط زیست را معطوف این صنعت نموده است.
از آنجا که مدیران موفق و پیش رو به خوبی می دانند که فرصت ها در دل تهدیدها جای دارند، شرکت های تولید کننده در این صنعت می توانند با سه رویکرد، نسبت به کنترل آثار مخرب بسته بندی ها و ظروف پلاستیکی که به چرخه تولید وارد می شوند و بعضا از دل طبیعت سر بر می آورند اقدام نموده و ازین تهدید فرصتی ناب برای نام تجاری و برند خود خلق نمایند.
هر کدام ازین اقدامات می تواند به نحو چشم گیری شان و جایگاه برند شرکت های فعال در عرصه تولید مواد غذایی را در نگاه جامعه ارتقاء داده و منجر به معروفیت توأم با محبوبیت آنها گردد.
متاسفانه در اغلب شرکتها شاهد اقداماتی در جهت تبلیغات فزاینده و معروفیت نام تجاری هستیم، غافل از اینکه در تعریفی ساده، برند معروفِ محبوب شدن است.
و اما سه رویکرد پیشنهادی؛
رویکرد اول ؛
نهادینه کردن اقدام پیشگیرانه و بکار گیری ظروف و بسته بندی هایی که بازیافت و تبدیل آنها در چرخه ی طبیعت با سهولت بیشتری صورت می پذیرد.
یکی از ماموریت های ارزشمند واحد های تحقیق و توسعه در صنایع غذایی، تلاش در جهت ساخت و بکار گیری موادی است که چرخه ی بازیافت و تجزیه پذیری بهتری در طبیعت داشته باشند.
بدون شک هر دستاوردی درین زمینه میتواند نام و آوازه ی شرکت تولید کننده محصولات غذایی را به برندی خوشنام و مدافع محیط زیست تبدیل نماید.
رویکرد دوم ؛
نهادینه کردن اقدام اصلاحی و تلاش در جهت جمع آوری زباله های پلاستیکی رها شده در طبیعت
کمتر کسی است که برای گذران اوقات فراغت به دل طبیعت زیبا نرفته باشد و از حجم انبوه زباله های پلاستیکی رها شده در دل طبیعت به ستوه نیامده باشد!
تصور کنید به همت شرکت های بزرگ و کوچک صنایع غذایی و در قالب زون بندی مناطق طبیعی اعم از جنگل و رودخانه و ساحل و …
هر یک ازین شرکت ها اسپانسر پاکسازی زون و محدوده خود باشد و در قالب رپورتاژ این اقدام ارزشمند خود را به سمع و نظر جامعه برساند.
بی شک سرمایه گذاری در این راه جمع کثیری از مشتریان بالقوه برند را به مشتریان بالفعل تبدیل خواهد نمود، دستاوردی که با صرف هزینه های زیاد تبلیغاتی شاید بتوان به آن نائل آمد.
لازم به ذکر است که بخش قابل توجهی از هزینه های این طرح از محل فروش ضایعات جمع آوری شده قابل بازگشت خواهد بود و می توان از ظرفیت های NGO های فعال درین زمینه نیز بهره مند شد.
رویکرد سوم؛
حمایت از کلیه ی اقدامات ارزشمند در حال اجرا با هدف فرهنگ سازی و پاسداشت محیط زیست
سازمان های مردم نهاد زیادی هستند که در صورت پشتیبانی و به کمک شرکت های تولید کننده محصولات غذایی می توانند رسالت خود را به نحو ارزنده تری دنبال کنند.
همانطور که اسپانسرینگ تیم های ورزشی توسط شرکت های بزرگ تبدیل به یک اقدام ارزشمند و البته سود آور شده، حمایت و اسپانسرینگ از انجمن های مردم نهاد فعال در عرصه انجام مسئولیت های اجتماعی نیز می تواند وجه تمایز ارزشمندی برای شرکت های تولید کننده محصولات غذایی گردد.
تجربه موفق شرکت های پیش رو بین المللی خصوصا در حوزه تولید محصولات غذایی نشان داده که انجام مسئولیت های اجتماعی سازمان و برند به یک بخش کلیدی در دل ساختار سازمانی جا گرفته و توسط هیئت مدیره و مدیران ارشد، مورد توجه و حمایت جدی واقع می شوند.
در پایان به ذکر این باور بسنده می کنم که ؛ سازمان های موفق و مورد احترام جامعه آنهایی هستند که برای ورود خود و جامعه شان به آینده ای روشن همواره تلاش می کنند و این مهم، محبوبیت و وفاداری بیشتر مشتریان و ذینفعان به برند و سازمان را در پی خواهد داشت.
امیدوارم این نوشتار توانسته باشد راهی نو و البته ارزش آفرین در جهت محبوبیت هرچه بیشتر برند های صنایع غذایی کشور بگشاید راهی که در آن هم برند بَرنده است هم جامعه و هم محیط زیست.
0 دیدگاه