نشانه های علاقه مندی به شغل و روش شناسایی آن
24
اردیبهشت

مطلب : نشانه های علاقه مندی به شغل و روش شناسایی آن

نشانه های علاقه مندی به شغل و روش شناسایی آن

یادداشت هفتگی هاشم راعی مشاور و مدرس مدیریت

هر روزه آدمهای زیادی را می بینیم که بی انگیزه به سر کار خود می روند. روزها را در پی هم پشت سر می گذرانند و هر روز بیشتر از پیش نسبت به کاری که می کنند بی علاقه و بی انگیزه می شوند.
اغلب این افراد صرفا به جهت منافع مادی و اینکه بتوانند از پس هزینه های روزانه زندگی شان بر بیایند، به کارشان ادامه می دهند.
طبق نتایج یک تحقیق حدود ۷۶٪ از جامعه شاغل در ایران کاری که به آن مشغول هستند را دوست ندارند! 
یعنی اگر می توانستند شغل دیگری را انتخاب می کردند.
حالا فقط تصور کنید که این عدد و نتیجه بر عکس بود!
یعنی درصد رضایتمندی از شغل به این میزان می بود!
چه تغییراتی در شاخص های کلیدی کسب و کار نظیر؛
کیفیت ، بهره وری ، سود آوری ، خلاقیت و نو آوری ، توسعه و یادگیری و … رخ می داد؟!

در انجام مصاحبه شغلی همیشه با طرح سوالاتی سعی می کنم میزان علاقه و ارتباطی که فرد با کارش می تواند داشته باشد را شناسایی کنم.
چرا که به تجربه و تحقیق دریافته ام که افراد علاقه مند به کار و آنهایی که عاشق شغلشان هستند از ویژگی هایی نظیر ؛
– تلاش جهت یادگیری بیشتر
– قدرت انعطاف پذیری بیشتر
– توان همسویی با اهداف و برنامه های گروه و شرکت
– پذیرش آگاهانه تغییر
– نهادینه کردن بهبود مستمر در فعالیت های روزانه
– فکر کردن به کار و وقت صرف کردن برای آن حتی در خارج زمان مقرر کاری
و ….. 
برخوردارند.

شاید برای شما عجیب به نظر برسد. اگر خواندن این ویژگی ها برای شما عجیب است، شاید شما هم به همان جمعیت ۷۶ درصدی که از شغل و حرفه شان ناراضی هستند، تعلق دارید.
فردی که کارش را دوس دارد، رابطه اش با شغل و حرفه اش، مثل رابطه عاشق و معشوق می شود..
هیچ عاشقی از هم‌نشینی با معشوق و دل داده اش خسته نمی شود.
کنفوسیوس معتقد بود اگر انسانها عاشق کارشان باشند، هیچگاه کار نمی کنند.
کار تفریحشان می شود.
مثل کودکی که ساعتها به بازی مورد علاقه اش مشغول است.
گذر زمان را حس نمی کند.

شاید هنوز بتوانیم افراد معدودی را در اطرافمان ببینیم که اینگونه اند.
چنان محو کار مورد علاقه شان هستند که گذشت ایام را کمتر حس می کنند.

اگر سرگذشت انسانهای موفق و سرشناس را مطالعه کنیم به این مهم پی خواهیم برد که عشق و علاقه این افراد به کارشان وجه مشترک همه ی آنها بوده.
ادیسون حتی در سالهای پایانی عمرش اغلب تا شانزده ساعت از شبانه روز را در آزمایشگاه محبوبش می گذراند.
شاید برای ما شانزده ساعت عجیب به نظر برسد ولی برای کسی که با معشوقش وقت گذرانده می فهمد که این مدت مثل یک چشم به هم زدن می گذرد.
پشتکار و پیگیری تا حصول نتیجه یکی از ارزشمندترین ویژگی های این افراد است.
همین امر مهم است که به قول انیشتین ۹۹٪ دلیل موفقیتش بوده.

لطفا میزان علاقه مندی به شغل و حرفه خودتان و افرادی که با شما کار می کنند را جدی بگیرید.
چرا که یکی از مهم ترین دلایل موفقیت یک شرکت و کسب و کار که در میزان سود آوری بلند مدت آن خلاصه می شود، همین میزان علاقه ایست که کارکنان به کارشان دارند.

 

هاشم راعی /مشاور و مدرس مدیریت و طراح دوره Mini MBA ۱۰x۱۰