نوشته بلاگ

یادگیری مستمر ( دانش، تغذیه ی ذهن)

همان گونه که سلامتی و رشد جسمانی مستلزم تغذیه ی صحیح از لحاظ کمی و کیفی است، فعال کردن ذهن و گسترش ظرفیت آن نیز مستلزم بهره گیری از محرک های فکری مانند کسب دانش بصورت مستمر است. دانش مفید از یک سو از تنبلی و کم کاری ذهن جلوگیری می کند و آن را فعال می سازد و مواد اولیه را برای تفکر فراهم می آورد و از سوی دیگر ظرفیت ذهن را توسعه می بخشد. تفکر بدون دانش، مانند کارخانه ای است که مواد خام ندارد و در نتیجه محصولی نیز نخواهد داشت، اثر بخش نخواهد بود. همانگونه که اگر مواد خام داشته باشد، ولی کار نکند هم باز محصولی ندارد.

بین عقل و علم رابطه ای دو سویه برقرار است. این دو از هم جدا نمی شوند و موجب اوج گیری فکر خواهند شد. از سوی دیگر عقل، ریشه علم و مرکب آن است و حماقت و از دست دادن عقل از آثار جهالت است. علم اگر به عمل تبدیل شد عقل می شود.

مغز تنها عضوی است که به واسطه ی بکار گیری و استفاده بالنده می شود. هر چه قدر استفاده بیشتری از آن به عمل آید، ارتباطات مغزی بیشتری شکل می گیرد و هرچه ارتباطات بیشتری شکل گیرد، یادآوری اطلاعات بدست آمده از قبل آسان تر می شود و موجبات ارتباطات بیشتر مغزی نیز فراهم می آید.

یاد گیری و تجربه می تواند به تولید مراکز فعال جدید در مغز منجر شود که این امر می تواند به رشد و توسعه ی مغز بی انجامد. مغز مانند یک ماهیچه است که هر چقدر از آن بیشتر استفاده شود، رشد و توسعه می یابد و به شکل مناسبی اداره می  شود. به نظر می رسد استفاده نکردن از مغز به از دست دادن آن منجر شود!

 عموم دانشمندان معتقدند که فقط از یک راه می توان مغز را تقویت نمود و آن اینست که انسان همیشه به چیزهای ساده توجه نکند بلکه سعی نماید با مسائل پیچیده نیز سرو کار داشته باشد.مثلا کتابی را مطالعه نمایید که فهم آن مشکل باشد و کارهایی را انجام دهید که اصطلاحا مغز نرمش دهد. این کار به منزله ی ورزش دادن و تقویت مغز است که آن را کاری و فعال می کند.

مغز علاوه بر تغذیه مناسب به عاطفه، محبت، اکسیژن و اطلاعات نیاز دارد.شما می توانید عاطفه و محبت را با تغذیه ی مکرر تفکر نیمه آگاه و تجسم فکری مثبت تامین کنید. مغز چهل تا پنجاه درصد اکسیژن بدن را مصرف می کند. بنابر این از پاکی محیط کار و تهویه مناسب آن مطمئن شوید.نبود اطلاعات و چالش ها و مشکلات در زندگی منجر به ضعف مغز و کاهلی آن خواهد شد. افرادی شناسایی شده اند که فقدان تحریکات روحی، و یکنواخت بودن مسیر زندگی شان علت پیری و یا افسردگی شان تشخیص داده شده است. رشد ذهنی، احساسی و روحی مستلزم یادگیری مداوم است.