نمی دانم شما جز کدام دسته از افراد هستید.
آنهایی که با هر کیفیتی کاری را انجام نمی دهند و دسته ای که همه چیز را به راحتی از سر می گذرانند!
در هر صورت و صرف نظر از نوع کار، این ما هستیم که کارمان را با کیفیت و پایبندی به آن و یا با عدم رعایت کیفیت و عدم تعهد امضاء می کنیم.
هر کسی از روح خودش در کاری که می کند می دمد.
هر چه روح به کمال رسیده تر باشد کیفیت و پختگی کارش بیشتر خواهد بود.
باور دارم تنها کیفیت است که می ماند!
و کار فاقد کیفیت لازم، محکوم به کنار گذاشته شدن و فراموشی است.
اگر کار بی کیفیت انجام می دهید باید این حقیقت تلخ را بپذیرید که بصورت مستقیم و یا غیر مستقیم دارید برای کار با کیفیت تر از خودتان تبلیغات رایگان می کنید!
چون فطرت کمال جوی انسان همیشه در حال مقایسه بین گزینه هاست و همواره سعی در انتخاب گزینه های بهتر دارد، هرچند کمی بهتر باشد.
سنجش و مقایسه کاریست که انسان جستجو گر و آگاه همیشه به آن عمل می کند.
دیر یا زود وقتی به گزینه ی بهتری مواجه شود گزینه قبلی را کنار می گذارد.
این مقایسه در ابعاد مختلف مشهود است.
از روابط انسانی و اجتماعی مان گرفته تا انتخاب کالا و خدماتی که قرار است برای آن بهایی بپردازیم.
پس تا دیر نشده کیفیت را چاشنی کارهای خود کنیم.
برای واژه کیفیت تعاریف متعددی مطرح شده.
کیفیت همان کِیف کردن ساده و عامیانه خودمان است.
ما چه زمانی کِیف می کنیم؟!
وقتی آنچه که انتظار داشتیم محقق شده باشد.
و هر چه این تحقق عمق بیشتری داشته باشد و به خواسته های خارج از انتظار ما بیشتر پرداخته شود، کِیفمان بیشتر و کامل تر خواهد شد.
بطور مثال اگر پدر از فرزندش انتظار نمره ۱۵ داشته باشد و فرزندش همین نمره را بیاورد، پدر راضی است.
اما هر چه از نمره ۱۵ یا همان کف انتظار پدر بالاتر برود پدر بیشتر کِیف خواهد کرد.
این مهم در دنیای کسب و کار و به جهت مشعوف سازی مشتریان هم بسیار کاربردیست.
اصطلاح کِیفتان کوک هست را هم حتما شنیده و یا به کار برده اید.
اگر قدرت تشخیص بین گزینه ها در مغزمان فعال باشد و خودمان را در مسیر آدمهای با کیفیت قرار دهیم و همیشه همنشین پندار، گفتار و کردار نیک و با کیفیت باشیم، کِیفمان کوک می شود.
وقتی کار با کیفیت انجام می دهیم و یا در معرضش قرار می گیریم حال دلمان هم خوبتر می شود.
اصلا هر چیز با کیفیتی می شود ساز کوکی که سایر ساز ها را می توان با صدای آن کوک کرد.
به این شکل کیفیت هم جنس خودش را پیدا می کند و رشد می دهد.
امیدوارم این یادداشت بهانه ای شده باشد برای کوک شدن ساز دلتان و کِیفتان همیشه کوکِ کوک باشد و بماند.
هفته هاتان نابِ ناب و با آرزوی روز و روزگاری سرشار از نیکی و نیک خواهی
0 دیدگاه