یادداشت هفتگی هاشم راعی
داستان واکنش تحقیر آمیز یکی از بازیگران سرشناس با یک پاکبان زحمتکش شهرداری تهران هم درد آور بود هم آموزنده!
درد آور از آن جهت که نشان داد این سبک از نگاه و منش و اخلاق در جامعه ما بیش از هفت میلیون طرفدار در فضای مجازی دارد! که همان خلأ شایسته سالاری واقعی در جامعه ماست که بارها گوشزد شده
و آموزنده از آن جهت که بدانیم رشد شخصیت اگر از مسیر درست و حساب شده اش طی نشود و فرد بدون داشتن لیاقت و شان واقعی به آن دست یابد، دیر یا زود چهره ی واقعی خودش را نشان می دهد!
متاسفانه این روزها کم نیستند از قبیل این خانم بازیگر که سیرتشان را در پس ظاهر و خط و خال و صورت زیبا ، پنهان کرده اند. چرا که نظام ارزشی و فرهنگ قالب جامعه امروز ما به صورت بیشتر بها می دهد تا سیرت!
کاش این اصل کلیدی در خصوص رشد شخصی در جامعه ما نهادینه شود که؛
رشد آرام شخصیت را میسازد و رشد سریع، هوای نفس و غرور کاذب را !
طی مراتب و سلوک، مسیر و فرایندیست که زمان تعیین کننده ترین عنصر آنست و تا فرد از آزمون های یک مرحله با موفقیت بیرون نیاید وارد مرحله بعدی نمی شود.
اما عطش زود رسیدن و دیده شدن گاهی خیلی مخرب تر از آن چیزی می شود که فکرش را می کنیم.
همان دوربینی که برایتان معروفیت آورده وسیله ای میشود برای شناخته شدن سیرت واقعی تان ! برای دیده شدن تلاش بیهوده نباید کرد! به کمال که برسیم خواه نا خواه در ویترین کائنات قرار خواهیم گرفت.
تمام تلاشمان باید طی مراتب رشد و پیشرفت از مسیر درستش باشد.
مسیری که هزاران فراز و فرود و هزاران سرد و گرم چشیدن از مبانی اولیه آنست. گر مرد رهی میان خون باید رفت وز پای فتاده سرنگون باید رفت تو پای به راه در نه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت عطار
با آرزوی روز و روزگاری سرشار از نیکی و نیک خواهی هاشم راعی مشاور و مدرس مدیریت
0 دیدگاه